Wspólne i unikalne mechanizmy regulują zwłóknienie w różnych chorobach fibroproliferacyjnych czesc 4

Chociaż etiologia SSc jest nieznana, sugeruje siÄ™ infekcje wirusowe, a infekcje wywoÅ‚ane przez czÅ‚owieka wywoÅ‚ujÄ… wytwarzanie autoprzeciwciaÅ‚ i czynnika wzrostu tkanki łącznej (CTGF), z których oba mogÄ… promować aktywacjÄ™ fibroblastów (20, 24). MogÄ… być również zaangażowane limfocyty B, poprzez wytwarzanie autoprzeciwciaÅ‚ lub przez wydzielanie IL-6, znanego czynnika wzrostu fibroblastów (25). Jeszcze inne badania dowodzÄ…, że biorÄ… udziaÅ‚ cytokiny Th2 (26). Dlatego sygnaÅ‚y parakrynne pochodzÄ…ce z aktywowanych limfocytów, jak również mechanizmy autokrynne w fibroblastach, mogÄ… współpracować w celu promowania i utrzymania fenotypu fibroblastów SSc. Ponieważ niewÅ‚aÅ›ciwa aktywacja fibroblastów jest centralnym mechanizmem chorobotwórczym w wielu zaburzeniach zwłóknieniowych, w tym SSc (8, 20), Varga i Abraham podkreÅ›lajÄ…, że w celu zidentyfikowania nowych celów terapeutycznych, musimy lepiej zrozumieć mechanizmy, które regulujÄ… transformacjÄ™ komórek mezenchymalnych do aktywowanych miofibroblastów (18 ). Read more „Wspólne i unikalne mechanizmy regulujÄ… zwłóknienie w różnych chorobach fibroproliferacyjnych czesc 4”

Choroby przyzębia

ZnalezioneChoroby przyzębia są związane z przewlekłym stresem oksydacyjnym i stanem zapalnym. Ester fenetylowy kwasu kawowego (CAPE), który jest silnym induktorem hemowej oksygenazy 1 (HO1), jest centralnym aktywnym składnikiem propolisu, a zastosowanie propolisu poprawia stan przyzębia u pacjentów z cukrzycą. W tym przypadku pierwotne makrofagi myszy były eksponowane na CAPE. Docelową ekspresję genu oceniano za pomocą mikromacierzy całego genomu, RT-PCR i analizy Western blotting. Działanie przeciwutleniające i przeciwzapalne CAPE zbadano przez wystawienie komórek na działanie nadtlenku wodoru, śliny i patogenów przyzębia. Zaangażowanie HO1 badano za pomocą inhibitora HO1 cyny protoporfiryny (SnPP) i myszy z nokautem dla Nrf2, który jest czynnikiem transkrypcyjnym dla enzymów detoksykujących. CAPE zwiększył poziom HO1 i innych białek szoku cieplnego w mysich makrofagach. Inhibitor p38 MAPK i nokaut Nrf2 osłabiają ekspresję HO1 wywołaną przez CAPE w makrofagach. CAPE wywierał silną aktywność antyoksydacyjną. Ponadto CAPE zmniejszał odpowiedź zapalną na ślinę i patogeny przyzębia. Blokowanie HO1 zmniejszyło aktywność antyoksydacyjną i osłabiło aktywność przeciwzapalną CAPE. Podsumowując, CAPE wywierał działanie antyoksydacyjne poprzez szlak HO1 za pośrednictwem Nrf2 i jego działanie przeciwzapalne poprzez hamowanie NF-κB. Jednak w przyszłych badaniach niezbędne są modele przedkliniczne oceniające stosowanie CAPE w zapaleniu przyzębia.
[więcej w: ortodonta gdańsk nfz, akademia medyczna gdańsk stomatologia, cukrzycowa choroba nerek ]

Zwiększenie odporności na pękanie stomatologicznych kompozytów żywicowych

ZnalezioneWykazano, że dodanie oligomerów tiouretanowych do materiałów na bazie żywic metakrylanowych zwiększa stopień konwersji i odporność na kruche pękanie, jednocześnie redukując stres polimeryzacyjny. W tych wcześniejszych badaniach ograniczenie wprowadzania oligomerów (około 20-30% wagowych masy matrycy organicznej) było podyktowane wzrostem lepkości, co z kolei wykluczało wprowadzanie nieorganicznych wypełniaczy do poziomu niezbędnego do wytworzenia odpowiedniego właściwości mechaniczne6. W tym badaniu testowano jeden ze sposobów na pokonanie tego ograniczenia: funkcjonalizację oligomerów tiouretanowych z funkcyjnością trimetoksysilanu, tak że sam oligomer można później związać na powierzchni nieorganicznego wypełniacza za pomocą zwykłych procedur silanizacji. W ten sposób staraliśmy się poprawić dystrybucję oligomeru w kompozycie i wykorzystać te same korzyści uzyskane przy włączaniu oligomeru bezpośrednio do matrycy, ale bez wady znaczącego wzrostu lepkości. W rzeczywistości, nasze wyniki pokazały, że nawet dla w pełni sformułowanego, wysoce wypełnionego kompozytu, lepkość średnia dla materiałów silanizowanych była podobna lub niższa niż grup kontrolnych.
[patrz też: frytki z piekarnika kalorie, kuchnia niemiecka prezentacja, wojewódzka przychodnia stomatologiczna gdańsk ]

Materiał kompozytowy stosowany w stomatologii

ZnalezioneJedną z potencjalnych pułapek włączenia prepolimeryzowanych dodatków do kompozytów żywicznych jest wzrost lepkości, który ogranicza ilość, którą można wprowadzić do matrycy monomerowej. Dodatek tiouretanów o stężeniu powyżej 20% wag. zwiększa lepkość mieszaniny monomerów, co zapobiega wprowadzaniu odpowiednich ilości nieorganicznego wypełniacza, a także prowadzi do niewielkiego zmniejszenia modułu sprężystości.

Jednym z możliwych sposobów włączenia oligomeru tiouretanu w materiał kompozytowy i przezwyciężenia problemu z lepkością jest przyłączenie go bezpośrednio do powierzchni cząstki wypełniacza za pomocą zwykłych procedur silanizacji. Inni zademonstrowali użycie szczotek polimerowych do funkcjonalizowania powierzchni zawierających krzem ze zgłoszonym spadkiem stresu polimeryzacyjnego, a także dowody na mechanizmy wzmacniające, takie jak ugięcie pęknięcia. Biorąc pod uwagę średnie pokrycie powierzchni konwencjonalnymi silanami metakrylanowymi (około 5%) w przypadku kompozytu o zawartości wypełniacza 70% wag., Powinno być możliwe wprowadzenie równoważnej ilości tioretanu w kompozycie. W takim przypadku oligomer rozprowadza się w materiale poprzez przyłączenie do cząstek wypełniacza, bez negatywnego wpływu na lepkość samej matrycy monomeru.

[więcej w: cykl miesiączkowy kalkulator, wojewódzka przychodnia stomatologiczna, przychodnia langiewicza rzeszów ]

Regulacja żelaza przez hepcydynę cd

Niedawne badanie in vitro sugeruje, że zarówno HFE, jak i TfR2 wiążą HJV (47). W połączeniu z ustaleniami, że przeniesiona przez żelazo transferyna (Tf) stabilizuje TfR2 poprzez przekierowanie go do Å›cieżki recyklingu (48), postawiliÅ›my hipotezÄ™, że HFE i TfR2 regulujÄ… ekspresjÄ™ hepcydyny przez ich interakcjÄ™ z HJV. W warunkach wysokiego nasycenia Tf kombinacja zmniejszonego oddziaÅ‚ywania HFE-TfR1 i zwiÄ™kszonej stabilnoÅ›ci TfR2 stabilizowaÅ‚aby połączenie HFE i TfR2 z HJV. W zwiÄ…zku z tym kompleks uÅ‚atwiÅ‚by indukowanÄ… przez HJV ekspresjÄ™ hepcydyny (Figura 1A). Odwrotnie, w czasie niedoboru żelaza zmniejszy siÄ™ nasycenie Tf. Read more „Regulacja żelaza przez hepcydynÄ™ cd”

Regulacja żelaza przez hepcydynę ad

U myszy zaburzenie specyficzne dla wÄ…troby SMAD4 lub receptorów BMP ALK2 lub ALK3 znacznie zmniejszyÅ‚o ekspresjÄ™ hepcydyny, powodujÄ…c przeÅ‚adowanie żelazem (15, 19). BMP6. Co najmniej 20 BMP ulega ekspresji u ssaków. W badaniach in vitro ujawniono, że BMP2, -4, -5, -6, -7 i -9 mogÄ… silnie indukować przekazywanie sygnaÅ‚u przez BMP i znaczÄ…co zwiÄ™kszać ekspresjÄ™ hepcydyny w izolowanych hepatocytach (11, 20, 21). Jednakże, globalne zakłócenie Bmp6 u myszy zmniejszyÅ‚o ekspresjÄ™ hepcydyny i spowodowaÅ‚o poważne przeÅ‚adowanie żelazem (10, 11), co wskazuje, że BMP6 odgrywa kluczowÄ… rolÄ™ w utrzymywaniu homeostazy żelaza, której nie można zrównoważyć innymi BMP. Read more „Regulacja żelaza przez hepcydynÄ™ ad”

Regulacja żelaza przez hepcydynę

Hepcydyna jest kluczowym hormonem, który bierze udziaÅ‚ w kontroli homeostazy żelaza w organizmie. Fizjologicznie hepcydyna jest kontrolowana przez zapasy żelaza, stany zapalne, niedotlenienie i erytropoezÄ™. Regulacja ekspresji hepcydyny przez żelazo jest zÅ‚ożonym procesem wymagajÄ…cym koordynacji wielu biaÅ‚ek, w tym hemowawiny, biaÅ‚ka morfogenetycznego koÅ›ci 6 (BMP6), dziedzicznego biaÅ‚ka hemochromatozowego, receptora 2 transferryny, matriptazy-2, neogeniny, receptorów BMP i transferyny. NieprawidÅ‚owa regulacja dziaÅ‚ania hepcydyny wystÄ™puje w wielu stanach chorobowych, takich jak niedokrwistość chorób przewlekÅ‚ych, oporna na żelazo niedokrwistość z niedoboru żelaza, rak, dziedziczna hemochromatoza i nieskuteczna erytropoeza, taka jak a-talasemia. Zatem regulacja hepcydyny jest przedmiotem zainteresowania w celu polepszenia szkodliwych skutków niedoboru żelaza lub przeciążenia. Read more „Regulacja żelaza przez hepcydynÄ™”

Wspólne i unikalne mechanizmy regulują zwłóknienie w różnych chorobach fibroproliferacyjnych ad 6

Gdy tylko nowe naczynia krwionoÅ›ne zaczynajÄ… rosnąć w oku, sÄ… podatne na pÄ™kniÄ™cie, co prowadzi do dalszej aktywacji reakcji gojenia ran i ostatecznie do rozwoju ciężkiego zwłóknienia. Dlatego też zapobieganie pierwotnej nieprawidÅ‚owoÅ›ci naczyniowej byÅ‚o najbardziej obiecujÄ…cÄ… strategiÄ… terapeutycznÄ… w leczeniu tych chorób zwłóknieniowych oka. Terapie oparte na ludzkich embrionalnych komórkach macierzystych na zwłóknienia omówione powyżej, obecne podejÅ›cia ukierunkowane na leczenie ARMD i innych chorób oczu sÄ… głównie ukierunkowane na hamowanie promotorów angiogenezy, takich jak VEGF, cytokiny, specyficzne MMP i czÄ…steczki adhezyjne (integryny) (44). ). Niestety, interwencje farmakologiczne sÄ… zazwyczaj inicjowane w zaawansowanym stadium choroby i nie sÄ… ukierunkowane na leżącÄ… u podÅ‚oża patofizjologiÄ™; dlatego czÄ™sto nie majÄ… istotnego wpÅ‚ywu na postÄ™p choroby. Read more „Wspólne i unikalne mechanizmy regulujÄ… zwłóknienie w różnych chorobach fibroproliferacyjnych ad 6”

Wspólne i unikalne mechanizmy regulują zwłóknienie w różnych chorobach fibroproliferacyjnych ad 5

Co ciekawe, ponieważ zaawansowane zwłóknienie jest stosunkowo niedoborowe, zasugerowano, że niekompletna degradacja ECM (to znaczy nieodwracalne zwłóknienie) rozwija siÄ™, gdy odpowiednie mediatory komórkowe (źródÅ‚o MMP) nie sÄ… już obecne (37). Sugeruje to, że ciÄ…gÅ‚e stany zapalne mogÄ… być konieczne do skutecznego ustÄ…pienia zwłóknienia. Nic dziwnego, że intensywnie badana jest tożsamość i źródÅ‚o kluczowych MMP, które poÅ›redniczÄ… w ustabilizowaniu siÄ™ zwłóknienia. Niedawne badania wykazaÅ‚y, że zubożenie makrofagów na poczÄ…tku procesu rozwłókniania może opóźnić degradacjÄ™ ECM i utratÄ™ aktywowanych HSC (38). Sugeruje to, że makrofagi mogÄ… być niezbÄ™dne do inicjacji degradacji ECM, być może poprzez wytwarzanie specyficznych MMP. Read more „Wspólne i unikalne mechanizmy regulujÄ… zwłóknienie w różnych chorobach fibroproliferacyjnych ad 5”

Cukrzyca ciążowa ad

Jednak 2 punkty sÄ… ważne dla dalszej dyskusji. Po pierwsze, ciążę zwykle stosuje progresywna insulinooporność, która zaczyna siÄ™ w poÅ‚owie ciąży i rozwija siÄ™ w trzecim trymestrze do poziomu zbliżonego do insulinoopornoÅ›ci obserwowanej u osób z cukrzycÄ… typu 2. Wydaje siÄ™, że insulinooporność wynika z połączenia zwiÄ™kszonej otyÅ‚oÅ›ci matki z dziaÅ‚aniami hormonalnymi Å‚ożyska na zmniejszanie wrażliwoÅ›ci na insulinÄ™. Fakt, że oporność na insulinÄ™ szybko zmniejsza siÄ™ po dostarczeniu sugeruje, że głównym czynnikiem przyczyniajÄ…cym siÄ™ do tego stanu odpornoÅ›ci sÄ… hormony Å‚ożyska. DrugÄ… kwestiÄ… jest to, że trzustkowy. Read more „Cukrzyca ciążowa ad”